Lectio XXXI

Lernen – bittere Medizin?

Wozu sollen die Kinder die Schule besuchen? Und was macht eine gute Lehrperson aus? Mit diesen Fragen hat sich der Rhetoriklehrer Quintilian im 1. Jh. auseinandergesetzt. Quintilian geht davon aus, dass die meisten Menschen aufnahmefähig und lernbereit sind. Menschen wollen lernen, wie die Vögel fliegen wollen. Mit dem Lernen sei es wie mit der Medizin: Von freundlicher Hand verabreicht, werde sie besser angenommen.

Es ist spät am Abend; die Sonne ist zwischen purpurfarbenen Wolkenschleiern untergegangen. Manlia, Minor, Titus und Lucius sind bereits im Bett. Cornelia hat sich vors Haus gesetzt und blickt verträumt in die Abenddämmerung. Chrysus, der ebenfalls all seine Arbeiten erledigt hat, setzt sich zu ihr.


Chrysus: «Cornelia, hodie de deis immortalibus locuti sumus. Filii tui semper me audiunt, semper de eis rebus, quas narro, cogitant. Scis me liberos tuos valde et ut meos amare. Mater bona es, tibi gratias ago, quod mihi licet eos instruere.»

Cornelia: «Quid dicis, Chryse? Ego tibi gratias maximas ago. Magistri nobis maximā cum diligentiā eligendi sunt. Nam agri colendi sunt, ut magnam copiam frumenti ferant. Dei pietate colendi sunt, ut hominibus adsint. Ita etiam liberi magnā diligentiā colantur.»

Chrysus: «Recte dicis, sed difficile est magistrum bonum invenire.»

Cornelia: «Profecto. Ipse probus sit et in docendo voces puerorum quoque audiat! Utinam magistri omnes non solum scientiae multarum rerum periti essent, sed etiam homines honesti!»

Chrysus: «Non ii magistri boni sunt, qui multa sciunt, sed moribus magistrorum intellegemus, utrum ad liberos instruendos idonei sint an non.»

Cornelia: «Scimus neque magistros neque discipulos vitiis carere. Sed bonus magister semper ad veniam dandam paratus est. Ita etiam discipuli parati erunt ad parendum.»

Chrysus: «Una res magna est: Magister docendi peritus primum ingenia liberorum inveniat, tum animos eorum inflammare studeat. Liberi mundum intellegere volunt, discere volunt.»

Cornelia: «Ego quoque puella discere volebam. Sed non solum ad scientiam augendam in scholam veniebam, sed etiam ad amicitias bonas faciendas. Nam nisi liberi amicitias bonas faciunt, homines boni non fient.»


Wortangaben

augere, augeo, auxi, auctum  vergrössern — diligentia die Sorgfalt — eligere auswählen — frumentum das Getreide — gratias agere danken — idoneus geeignet — inflammare entflammen — peritus + Gen. erfahren (in einer Sache) — venia die Verzeihung


Gib mir Tipps!

Lizenz

Icon für Creative Commons Namensnennung-Nicht kommerziell-Keine Bearbeitung 4.0 International

AMOЯ von Islème Sassi und Beatrice Gerber wird unter Creative Commons Namensnennung-Nicht kommerziell-Keine Bearbeitung 4.0 International lizenziert, sofern nichts anderes angegeben ist.

Dieses Buch teilen