Lectio XVI
Das unendliche Haus
Mihi nomen est Asterion. Neque malus sum neque acer. Solus habito in domo, cui sunt mille muri, mille cubicula. Quamquam portae clausae non sunt, domo exire difficile est. Et exire nolo. Olim exii: Ubi visus sum a turbā, homines terrore clamaverunt. Omnes speciem meam timere sensi. Domum redii. Intellexi me a parentibus numquam amatum esse. Tristis inter muros manebam.
Diu a nullo salutabar. Subito iuvenes domum intraverunt; fleverunt et oraverunt. Postquam puellae puerique miseri a me occisi sunt, non iam fleverunt, sed tacuerunt; non iam cucurrerunt, sed in cubiculis iacuerunt. A me servati erant.
Domus, quam habito, magna est ut caelum, ei finis non est. In cubiculis homines a me servati iacent, iterum iterumque alii iuvenes accedunt. Et eos servo. Tamen infelix sum. Virum exspecto, qui me ipsum servare potest. Tum tandem domum infinitam relinquam.
Wortangaben
claudere, claudo, clausi, clausum schliessen – cubiculum das Zimmer – inter + Akk. zwischen – mille tausend – relinquam ich werde verlassen – ut wie
