XVI Das unendliche Haus. Auxilium
Alle Subjekte sind orange, die Prädikate gelb hinterlegt.
Alle AcI sind [eingeklammert].
Mihi nomen est Asterion.
Neque malus sum neque acer.
Solus habit-o in domo,
cui sunt mille muri, mille cubicula.
Quamquam portae clausae non sunt,
domo exire difficile est.
Et exire nolo.
Olim exi-i:
Ubi visus sum a turbā,
homines terrore clamav-erunt.
[Omnes speciem meam timere] sens-i.
Domum redi-i.
Intellex-i [me a parentibus numquam amatum esse].
Tristis inter muros mane-ba-m.
Diu a nullo saluta-ba-r.
Subito iuvenes domum intrav-erunt;
flev-erunt et orav-erunt.
Postquam puellae puerique miseri a me occisi sunt,
non iam flev-erunt,
sed tacuerunt;
non iam cucurr-erunt,
sed in cubiculis iacu-erunt.
A me servati erant.
Domus,
quam habit-o,
magna est ut caelum,
ei finis non est.
In cubiculis homines a me servati iace-nt,
iterum iterumque alii iuvenes acced-u-nt.
Et eos serv-o.
Tamen infelix sum.
Virum exspect-o,
qui me ipsum servare potest.
Tum tandem domum infinitam relinquam.
Wortangaben
claudere, claudo, clausi, clausum schliessen – cubiculum das Zimmer – inter + Akk. zwischen – mille tausend – relinquam ich werde verlassen – ut wie
