XXIV Ein Leben für die Wissenschaft. Auxilium

Alle Subjekte sind orange, alle Prädikate gelb markiert.

AcI sind [eingeklammert].

Bei allen Ableitungen findest du in Klammern das Grundwort dazu.


Als die Erdbeben nachlassen, kehrt Plinius mit seiner Mutter in ihr Haus in Misenum zurück. Dort wartet er ungeduldig auf Neuigkeiten von seinem Onkel. Nach vielen Stunden tritt die Mutter zu ihrem Sohn ins Zimmer. Ihr Gesicht ist bleich, doch ihre Stimme klingt fest, als sie Plinius die Hand auf die Schulter legt und zu sprechen beginnt.


«Mi fili, nuntius tristissimus allatus est (ferre).

Frater meus non iam redi-bi-t (ire)

«Quid dix-isti, mater?

Num avunculus mortuus est

«Mortuus est.

Curā litterarum motus parum se ipsum curav-it (cura)

«Nos omnes terrae motūs (movere) sens-imus, periculum praesens-imus (sentire).

Cur domo exi-it (ire)?

Cur montem periculosum (periculum) adi-it?

Cur tam securus (cura) fu-it

«Cur id mira-ris?

Bene sci-s [Gaium fuisse hominem doctum].

Curiosus (cura) fu-it rerum novarum, rerum mirabilium (mirari).

Nonne mons,

qui ignem emitt-i-t (mittere),

est miraculum (mirari) rarum

«Miraculum (mirari) esse vide-tur.

Sed etiam de domo nostrā mons igneus (ignis) spectari potu-it

«Si naturam rerum vis intellegere,

oporte-t res curiose (cura) inspicere (spectare).

Itaque Gaius nave mare transi-it (ire),

nec timore mortis nec terrore montis prohibe-ba-tur.

Curiositas eius omnia vic-it

«Sed ista curiositas ei ipsi vitam, tibi fratrem, mihi avunculum et magistrum eripu-it.

Me miserum! Quis nunc me doce-bi-t

«Inveni-e-s doctores (docere) alios.

Neque te solum reliquit avunculus:

In tot libris descrips-it (scribere) mundum: terras et maria, flumina et montes, animalia terrestria et animalia marina (mare), saxa et herbas.

Quos libros,

quiNaturalis (natura) historia› voca-ntur,

Gaius imperatori (imperare) nostro dedicav-it

«Unde haec omnia sciv-it?

Num cunctas terras urbesque adi-it,

ad stellas volav-it,

in mare altum descend-it?

Impossibile (posse) est [hominem unum haec omnia cognovisse]

«Nugas dic-i-s!

Gaius scilicet haec e libris veterum scriptorum (scribere) Graecorum et Romanorum colleg-it (legere).

Quorum litteras ipse nobis tradid-it (dare),

ut tu facta clara avunculi tui aliis hominibus trad-e-s (dare).

Ita semper cresc-e-t nostra scientia


Wortangaben

avunculus der Onkel  curiositas, curiositatis f die Neugier — dedicare widmen — nugae f Pl der Unsinn parum zu wenig — terrestris, is, e Land-

Lizenz

Icon für Creative Commons Namensnennung-Nicht kommerziell-Keine Bearbeitung 4.0 International

AMOЯ von Islème Sassi und Beatrice Gerber wird unter Creative Commons Namensnennung-Nicht kommerziell-Keine Bearbeitung 4.0 International lizenziert, sofern nichts anderes angegeben ist.

Dieses Buch teilen