XVIII Der Stoff, aus dem wir sind. Auxilium

Alle Subjekte sind orange, alle Prädikate gelb hinterlegt.

Adverbien sind grün hinterlegt.

Die AcI sind [eingeklammert].


Heute ist bei den Manliern Lysimedes zu Besuch, ein guter Freund von Chrysos, der ebenfalls als Hauslehrer arbeitet. Er stammt aus Thrakien in Nordgriechenland – der Heimat des berühmten griechischen Philosophen Demokrit (460–370 v. Chr.). Sowohl in der griechischen als auch in der römischen Philosophie kennt Lysimedes sich bestens aus. Titus, Manlia und Lucius scharen sich um ihn und hören ihm aufmerksam zu.


Lysimedes:

«Si vultis,

de libro Titi Lucretii Cari loqu-a-r.

Is philosophus et poeta secutus est disciplinam Epicuri, magni philosophi Graeci.

Quem maxime admir-or et ego

Lucius: «Dic, magister.

Quid Lucretius scrips-it in libro suo?»

Lysimedes: «[Mundum omnem e corporibus et ex inani constare] dix-it.

Ubi inane est,

corpora non sunt,

et ubi corpora sunt,

ibi inane esse non potest

Lucius: «Bene intelleg-o.

Quomodo autem corpora nasc-u-ntur

Lysimedes: «Nihil de nihilo nasci potest.

Itaque corpora e primordiis nasc-u-ntur,

e quibus omnes res fi-u-nt.

Non tantum ventus, aqua, bestiae e primordiis consta-nt, sed etiam nos homines

Titus primum tace-t,

tum «Arbitra-ris», inquit, «[et nos homines e primordiis factos esse]

Lysimedes: «Ita est.

Democritus [et corpus et animum hominis e primordiis constare] putav-it.

Primordia sunt partes minimae, id est particulae…»

Titus: «Non clare ostend-isti.

Quomodo omnes res e primordiis nasci possunt

Lysimedes:

«Quia particulae,

quas videre non possumus,

celeriter per spatium cad-u-nt et move-ntur, concurr-u-nt et ita corpora forma-nt

Manlia: «Mirum mihi vide-tur.

Si nasc-u-ntur omnia,

omnia mori oportet

Lysimedes: «Recte dic-i-s, Manlia.

Cum res mori-u-ntur,

natura denique eas in primordia dissolv-i-t,

sed primordia ipsa aeterna sunt

et aeterno move-ntur

 

Subito Cornelia liberos ad prandium voca-t, dum murmura-t:

«Mihi ea disciplina minime place-t…»


Wortangaben

admirari, admiror, admiratus sum bewundern — aeternus ewig — disciplina die Lehre — inane, inanis n der leere Raum — minimus sehr klein — mirum sonderbar — poeta, ae m der Dichter — prandium das Mittagessen — primordium der Ursprungskörper, das «Atom» — rectus richtig — spatium der Raum

Lizenz

Icon für Creative Commons Namensnennung-Nicht kommerziell-Keine Bearbeitung 4.0 International

AMOЯ von Islème Sassi und Beatrice Gerber wird unter Creative Commons Namensnennung-Nicht kommerziell-Keine Bearbeitung 4.0 International lizenziert, sofern nichts anderes angegeben ist.

Dieses Buch teilen