Lectio XXVIII
Sind nicht alle Menschen gleich?
Manlia cum fratre Marco et magistro Chryso forum transiit. Subito Marcus manum sororis cepit: «Quid agit ille, Manlia? Cur clamat?» Ostendit hominem aliquem magna voce clamantem: «Vendo viros validos, mulieres molles, pueros pulchros!»
Manlia respondit: «Servos vendit, Marce. Nonne vides homines nudos post eum stantes? Quos vendere cupit.»
Frater constitit. «Tristes videntur. Puella ista fusca similis est tibi, Manlia. Potestne vendere etiam te ille homo?»
Nunc Chrysus accessit. «Scilicet sororem tuam vendere nemo debet.»
«Sed quid est discrimen inter eas?»
«Cum Manlia sit libera et praeterea civis Romana, lex eam prohibet servitute. Sed illa res est.»
«Res-ne est?»
«Omnes servi res sunt, iura non habent.»
«Et tu, Chryse, res es? Nonne homo es?»
Chrysus triste risit. «Homo sum et olim liber fui ut vos; in oppido Graeco vixi. Tum milites Romani, cum oppidum cepissent, cunctos incolas captos abduxerunt. Hoc est ius belli. Ita libertatem amisi. Cum essem doctus, non ad metalla, sed Romam ductus sum, ubi mater vestra me ēmit, ut vos docerem. Cum Fortuna infelix me servum fecerit, tamen sum felicior quam multi servi, qui in metallis moriuntur, aut servae miserae, quae in lupanaribus laborant.»
«Nihil interest inter nos nisi Fortuna diversa», dixit Manlia. «Homines sumus omnes, alii liberi, alii servi.»
Wortangaben
fuscus dunkel — incola, ae m der Einwohner — lupanar, lupanaris n das Bordell — metalla n. Pl. das Bergwerk — mollis, molle sanft — praeterea ausserdem
