Žurja – Lidija Zinovjeva-Annibal in der Übersetzung von Benjamin Specht
Ich besaß Žurja. Im Frühling legte ihn mir, nachdem er ihn aus seiner Jagdtasche gezogen hatte, mein lieber Bruder, der „Wilde Jäger“, in die HandRead More →
Ich besaß Žurja. Im Frühling legte ihn mir, nachdem er ihn aus seiner Jagdtasche gezogen hatte, mein lieber Bruder, der „Wilde Jäger“, in die HandRead More →
Wir haben das Schweben verlernt,
Weh uns, wir kleben am Weg.
Vom Leuchten der Sterne entfernt,
Die Flügel gesenkt und trägRead More →
Анђели хладноће су за то да их растопе у загрљајима. Да науче после њих смрт. Да живе с том љубављу. Да је поклањају другимаRead More →
En hiver, forêt noire, vieux arbres;
Les aventures singulières
– venir ici, glisser dans la neige…
Je me souviens, il me semble, des sonsRead More →
Крокодил Генус је често сањао Чебу-куна. Он је отишао у Јапан послом, а Јапан је веома далеко. И то је веома тешко, када су људи далекоRead More →
Бір күні Орлов ұсақталған бұршақты артық жеп, қайтыс болды. Ал Крылов та бұл туралы біліп, қайтыс болды, сондықтан оны шартты түрде қызылкүрең Read More →
Я видел город – дымчатые струйки
до дна испитых тонких одиночеств…
Я видел город – он кружил над нами
подобно непреклонному судье…Read More →
Szli do stolicy chłopi w wielki głód,
Do Cara z prośbą i ze skargą szli.
I nieśli w darze pieśni chleb i miód.
„Boże Cara chroni!”Read More →
Lass mich das Pochen deines Herzens spüren,
Daß ich nicht höre, wie das meine schlägtRead More →
Slavisches Seminar der Universität Zürich © 2025
Datenschutzerklärung