***

(WIERSZ KLASYKA)

wiersz jest mała radość
mówię do tej głowy
a głowa rośnie

głowa jest coraz większa
cóż za głowa śmieję się
nagle przez sen
przedarła się Hanka
i przywłaszczyła sobie głowę
mnie jest głowy żal
i Hanki mi żal
ale nie znajduję słów

wszystkie słowa uciekły
i szemrzą gdzieś w kącie
ja pokazuję na migi
że i tak umrę
więc wszystko jedno

wtedy nie wiadomo jakim cudem
znów Hanka przede mną staje
i wręcza mi głowę
tak to jest rózowy balonik
z namalowanymi oczami

ale ja już jestem
na pół umarły
ale ja już umarłem

 

 

 

***

(СТИХОТВОРЕНИЕ КЛАССИЧЕСКОЕ)

стихотворение есть маленькая радость
я разговариваю для той головы
и голова растет

голова увеличивается в размерах
какая голова мне смешно
внезапно сквозь сон мой
прокралась Ханка
и присвоила себе голову
мне голову жаль
и Ханку мне жаль
но не находилось слов

все слова разбежались
и шепчутся по углам
я показываю на языке жестов
что все равно умру
поэтому безразлично

тогда необъяснимо каким чудом
вновь передо мной возникает Ханка
и вручает мне голову
да это же розовый воздушный шарик
с нарисованными глазами

но я уже
наполовину мертв
но я уже мертв

Danil Klopotiuk, South Ural State University

Edited by Tatiana Semyan, South Ural State University and Olga Burenina-Petrova, University of Zurich&University of Konstanz

Schreiben Sie einen Kommentar

Ihre E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert