Kołysanka

 

Śpijcie włoski jasne, śpij synku nasz drogi!

Niechaj cię sny straszne nie nabawią trwogi,

Niech pogodne, czyste będzie czołko Twoje,

Śpij w objęciach Mamy miłe dziecię moje!

 

Drzemcie czarujące Władzia śliczne oczy,

Niech was łza rozpaczy nigdy nie zamroczy!

Oczki już zmęczone, już się do snu kleją,

Jutro za to rano znowu się zaśmieją.

 

Buzia też niech zaśnie, ona wciąż poziewa,

Gdy synkowi Mama kładąc do snu śpiewa;

Śpijcie uszki małe i słuchajcie we śnie

Rajskich cudnych śpiewów i czarownych pieśni.

 

Coście już słyszały, gdy tam z aniołami

Władziunio był w Niebie, wprzód nim został z nami.

Śpij gardziołku mały, co wydajesz dźwięki,

Jak skowronek ranny. Śpij już mój maleńki!

 

Niech serduszko drzemie, niech w takt równo bije,

Miłością dla ludzi niechaj ono żyje,

Niech Ojczyznę kocha, niech odwagą błyska,

A wyrzut sumienia niechaj go nie ściska!

 

Śpijcie rączki małe, pulchne i różowe,

Nabierajcie siły wy na życie nowe!

Praca was zmozoli, nie życie bezczynne,

Dłoń twa pracowitą będzie i uczynną!

 

Teraz ciebie synku strzeże serce matki.

Lecz wyrośniesz Władzio i wylecisz z klatki!

Walczyć będziesz z losem, cierpieć będziesz nie raz.

Lecz nim to nastąpi, zaśnij słodko teraz!

 

Nie lękaj się burzy, bo burza przeminie,

A co silne duchem nigdy w niej nie zginie.

Ona złamie drzewa zgniłe i spróchniałe,

A rozum, uczciwość, to są rzeczy trwałe!

 

Ty mój synku wytrwasz, bo ty silnym będziesz,

Bo będziesz pracował i wiedzę zdobędziesz.

Czynem nieszlachetnym nie będziesz skalany,

Bo sam będziesz kochał i będziesz kochany!

1886

 

Колыбельная

 

Засыпайте, бровки, спи дитя родное!

Сны пускай дурные мчатся стороною,

Пусть тревога сердце никогда не точит,

Спи в объятьях мамы, милый мой сыночек!

 

Засыпайте, глазки, скоро ночь настанет,

Пусть слеза печали вас не затуманит!

Утомились глазки и вот-вот сомкнутся,

А наступит утро – снова засмеются.

 

Вот уже и губки сонные зевают,

Когда мама сыну песню напевает.

Засыпайте, ушки, пусть ночные тени

Вам навеют звуки райских песнопений.

 

Их могли вы слышать, вам их пели птицы

В Небе, где был Владзя, прежде чем родиться.

Пусть уснёт твой нежный, тонкий голосочек.

Засыпай скорее, милый мой сыночек!

 

Пусть твое сердечко в такт спокойно бьется,

Добротою к людям пусть оно зажжется,

Пусть живет в нем смелость и любовь к Отчизне,

Чтоб с добром и честью ты шагал по жизни!

 

Отдыхайте ручки, набирайтесь силы,

Чтоб на жизнь большую вам ее хватило!

Не для праздной жизни человек родится –

Пусть же будут руки добрые трудиться!

 

Под родною крышей все тебе знакомо,

Но пора наступит – ты уйдешь из дома.

В жизни все случится, может, будет худо.

Но нескоро это, засыпай покуда!

 

Не пугайся бури: день придет погожий,

Сильных духом буря погубить не сможет.

Ветхие деревья сломятся под нею,

Только ум и совесть крепче и прочнее!

 

Ты снесешь невзгоды, ибо сильным будешь

И трудом упорным знания добудешь.

Пусть поступок скверный чести не погубит,

Сам любить ты будешь, и тебя полюбят!

2020

Denis Pelichov, South Ural State University

 

Edited by Anita Alexandra Michalak University of  Zurich and Olga Burenina-Petrova, Zurich University

 

© Яна Алатова

Schreiben Sie einen Kommentar

Ihre E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert